Мирзо Турсунзода (1911–1977) — маъруф узбекистонлик шоир, адабиётшунос ва давлат арбоби. У ўз ижоди билан Ўзбекистон адабиётида муҳим ўрин тутади. Мирзо Турсунзода совет давридаги классик шоирлардан бири ҳисобланади. Унинг ижоди кўплаб лирик асарлар, шеъриёт ва драма жанрларидаги ижод намуналари билан танилган.

Шоирнинг асосий мавзуи ватан муҳаббати, инсон ҳақ-ҳуқуқлари, эркинлик ва тинчликка қаратилган. Унинг асарларида одамнинг ички дунёси, унинг ҳаётга муносабати ва табиатга муҳаббати кўрсатилган. Мирзо Турсунзода ўз вақтида совет ҳукумати томонидан қўллаб-қувватланди, шу билан бирга, у ўз халқининг қадриятлари ва анъаналарини ҳурмат қилган шоир сифатида ҳам танилган.

Мирзо Турсунзода қатор адабий мукофотлар билан тақдирланган ва миллий маданиятга бўлган катта ҳисса қўшган. Унинг ижоди нафақат Ўзбекистонда, балки Марказий Осиёда ҳам катта ахамиятга эга бўлган.