Sizga boqib turgan, bu tiyron kozlar. Menikimas dostlar...
| Sizga boqib turgan, bu tiyron kozlar. Menikimas dostlar... Bir voqea soylay, siz biroz oylang. Dunyoga kor bolib kelgan edim men, Bechora derdilar qismatim ekan. Bilmasdim kech nima yo kunduz nima, Baxor ozi nima yo yulduz nima. Ertadan kechgacha otirardim jim, Axir yumuq edi mening kozlarim. Bir kun Toshkentdan dadam, Doktor olib Keldi quvondim biram. Professor ekan kordi kozimni, Tingladi hayratli mungli sozimni. Davolayman dedi, ammo juda qiyin, Dilim tugyon urdi daqiqa sayin. Buning bir yoli bor yurtda bir odam, Oz kozin bersin daxshat bolsa ham. Gar ularni oyib olaman va kozing uzra joylayman dedi. Tezda dostlarimni topladi dadam, Va ulardan soradi yordam. Ammo kim kim ham oz kozin bersin, Dedilar koz berish daxshatku axir. Qarindoshlarni ham topladi dadam, Koz inom etmadi qarindoshlar ham. Bir kun sukunatda otirardim jim, Hayxot uydan eshtildi achchiq bir faryod. Voy onam faryodi nega chinqirdi, Irgib turgandim kimdir qolimdan tutdi. Operatsiyadan song bir hafta otgach, Ul rus tabibi ijozat etgach. Dokani kozimdan oldimu shartta, Dunyoni kordim man birinchi marta. Oh dunyo, yer, osmon, oy, Odamlarni kordim hoynaxoy. Onajon deb uyga yugurib borsam, Ex men nodonga xarom bu dunyo. Onamni kozlari kor edi, Ingrardi dardi juda zor edi. Paypaslanib qolimdan tutdi, Yangi kozlarimni mehr bilan opti. Sizga boqib turgan bu tiyron kozlar, Menikimas dostlar ONAJONIMNIKI. | |
|
| |
| Просмотров: 9447 | |
